ตำนานเรื่องผีปอบนั้น เป็นเรื่องเล่าลือที่อยู่คู่กับคนไทยมานานแสนนาน แม้แต่ในภาพยนตร์หรือละครก็สร้างเกี่ยวกับเรื่องผีปอบไว้ไม่น้อย นวนิยายเกี่ยวกับผีต่างๆ ก็จะต้องมีเรื่องของผีปอบเช่นเดียวกัน สิ่งที่เรารับรู้กันเกี่ยวกับผีปอบก็คือ เป็นวิญญาณที่เข้ามาสิงในร่างคน
ในเวลากลางวันจะทำให้คนนั้นดูเหมือนป่วย ไม่มีแรง แต่ในเวลากลางคืนวิญญาณผีปอบที่สิ่งอยู่ก็จะทำให้ร่างเกิดความกระฉับกระเฉง ออกไปหากินของสดอย่างหิวกระหาย ทำให้ร่างที่ถูกวิญญาณเข้าสิงนั้นไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่ความจริงแล้วผีปอบนั้นเกิดจากอะไร และผู้ที่โดนสิงจะมีอาการอย่างไร ลองมาดูกัน
ผีปอบเกิดจากผู้ที่มีวิชาทางคาถาอาคมมีวิชาทางไสยศาสตร์และมนต์ดำที่แก่กล้า จะใช้วิชาที่มีอยู่ทำแต่เรื่องไม่ดีผิดศีลธรรม และอาจใช้วิชาที่มีทำร้ายผู้อื่นจนตายได้ เดียรฉานวิชาเหล่านี้ได้แก่ การเสกหนังควายเข้าท้อง การทำเสน่ห์ยาแฝด เสกตะปูเข้าท้อง เป็นต้น ซึ่งผู้มีวิชาเหล่านี้ ยังสามารถที่จะบังคับวิญญาณภูตผีปีศาจให้ไปทำใส่สิ่งที่ตนสั่งได้ ซึ่งล้วนไม่ใช่เรื่องดี
พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า สิ่งเหล่านี้คือเดียรฉานวิชา ผู้ที่ใช้มนต์ดำทางด้านนี้ต้องมีข้อห้ามที่ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด หากละเมิดข้อห้าม วิญญาณของบรมครูจะลงโทษอย่างหนักให้มีอันเป็นไป และผู้ที่จะกลายเป็นผีปอบได้นั้นจะต้องมีการใช้ไสยเวทย์อย่างหนัก ใช้วิชาที่มีสร้างแต่ความชั่วไม่เกรงกลัวบาปกรรมจนกระทั่งไสยเวทย์ดังกล่าวย้อนกลับมาเข้าตัวเอง
อาการของผู้ที่โดนผีปอบเข้าสิงนั้น จะแตกต่างกันออกไป มีทั้งนอนซมเหมือนป่วยไข้ บ้างก็ดุร้าย ก้าวร้าว แต่ส่วนใหญ่มักจะแสดงอาการหิว แต่ต้องการอาหารแบบสุกๆ ดิบๆ หรือแบบดิบไปเลย และกินจุมากกว่าปกติ ซึ่งหากเมื่อคนในครอบครัวรู้แล้วว่าโดนผีปอบสิง ก็จะไปตามหมอผีมาช่วยขับไล่ผีปอบให้ออกจากร่างไป ผีปอบนั้น หากเป็นผีปอบที่เกิดจากผู้ที่มีวิชาอาคมที่แก่กล้า เมื่อตายไปวิญญาณก็ยังเคยชินกับการสะกดจิตและบังคับร่างคนอื่นให้ไปทำในสิ่งที่ต้องการ ผีปอบแบบนี้จะไล่ได้ง่ายกว่าผีปอบที่สืบทอดกันมา
ถึงแม้ว่าในปัจจุบันเรื่องเหล่านี้จะค่อยๆ หายไปจากสังคมไทย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหมดไปโดยสิ้นเชิง บางที่ก็ยังมีอยู่เป็นข่าวให้เราเห็นกันอยู่เนืองๆ ดังนั้นเราควรคิดดีทำดี ให้อำนาจพระพุทธคุณช่วยปกป้องคุ้มครองไม่ให้สิ่งไม่ดีเข้ามากล้ำกรายชีวิตเราได้เป็นการดีที่สุด
#มหารวย #ผีปอบ #ตำนาน #เรื่องเล่าลือ #ความเชื่อ
ขอบคุณภาพจาก
- thairath.co.th
